'Sporten... toen ik 7 jaar geleden aan sporten dacht werd ik al moe.’
"Dat doe je toch niet voor je plezier?
Wie vindt dat nou leuk?
Ik heb wel wat beters te doen!"
Dit waren mijn gedachtes over sporten. Maarja, mijn overgewicht werd steeds meer. Er moest iets gebeuren in mijn leven, het kon niet meer zo verdergaan.
Het was eind december en er viel een folder van de bootcamp groep hier in het dorp in de bus. "Poeh, durf ik dat wel?" Buiten sporten heeft wel mijn voorkeur. Wie weet wil mijn buurvrouw wel mee als steun, dan doen we het samen.
Zij vond het inderdaad leuk, maar nog veel meer buurtjes sloten aan. We gingen uiteindelijk op 1 januari (yeah, goede voornemen) met een groepje van start. Ik kwam echt van ver. Jeetje wat was dit zwaar! We gingen braaf iedere week heen, maar of ik er echt plezier in had?!?
Na een half jaartje besloot ik toch dat dit niet helemaal mijn ding was.
Ik ging met mijn buurvrouw hardlopen. We startten met het programma genaamd 'Evy'. We deden dit heel braaf: minuut hardlopen, minuut wandelen. Nog steeds vond ik er niet veel aan hoor, ik wist dat het goed voor mij was, maar echt plezier had ik er niet in. Het was leuk om te zien dat er vooruitgang in zat. Ik bouwde echt wat op.
We besloten dat het weer tijd was voor een volgende stap. De sportschool. We schreven ons in en gingen ervoor. We hebben een rondje krachttraining gedaan, alle groepslessen uitgeprobeerd en gingen virtueel spinnen. Wat hebben we een lol gehad. Super serieus waren we nog niet, maar de plezier was er wel. We gingen van 1x per week sporten naar 2x per week. We werden fanatiek in Bodycombat. Dit hebben we echt wel een hele tijd gedaan. Ondertussen was ik flink afgevallen. Het bewegen werd makkelijker.
Ik merkte wel dat deze sportschool niet helemaal bij mij paste. Ik besloot weer verder te kijken. Ik hoorde goede verhalen over mijn huidige sportschool en besloot daar eens te gaan kijken. Ik werd op sleeptouw meegenomen door weer andere buurvrouwen (jaja sportief buurtje). Zij hadden een vast sportritme en ik haakte aan. Samen heen is toch gezelliger. Ik werd goed begeleid door een personal trainer die mijn resultaten bijhield en schema's voor mij maakte. Dit gaf mij echt een stok achter de deur.
Hier is mijn "verslaving" (want ja zo noem ik het nu, ik kan niet meer zonder) begonnen. Sporten staat vast in de agenda. Niets wordt afgezegd en alles wijkt daarvoor. Ik doe het liefste mee met groepslessen omdat ik ervan hou om samen te sporten, maar ook heb ik een periode zelf aan de apparaten gehangen. Je bouwt echt iets op, en dat geeft mij zo'n kick. Ik ben tussendoor blijven hardlopen en daar werd ik ook steeds fanatieker in (en beter). Ik gaf mij op voor hardloopwedstrijden en ging voor dingen trainen. Ik wil doelen behalen.
Op de sportschool zocht ik ook weer wat meer uitdaging in de groepslessen. Ik hoorde in de kleedkamer regelmatig dat bootcamp bij deze sportschool heel heftig is. Dat je dat wel echt leuk moet vinden. En er stond het woordje PRO bij. Ben ik PRO genoeg om mee te doen? Ik ging op onderzoek uit en kreeg te horen dat ik dat wel aan kon. Yes, let's do this! Super leuk! Een hele groep mensen die net zo enthousiast zijn over sporten als ik. Samen doelen volbrengen en lekker fanatiek tegen elkaar strijden. En dat buiten, heerlijk! Weer een andere soort bootcamp dan dat ik in het dorp had ervaren. Allebei prima, maar dit past nu beter bij mij.
Ik hoop dat als jij dit leest en op het punt staat waar ik 7 jaar geleden stond, het toch een kans wil geven. Al het begin is moeilijk, start niet te ambitieus en neem vooral kleine stapjes. Als je te heftig start is het niet vol te houden en voel je je alleen maar slecht in plaats van goed. Kijk naar de dingen die jou wel lukken en bouw zo langzaam wat op. Hou ook in je achterhoofd dat sporten echt heel goed voor je is. Je doet nooit iets voor niets!
Waarom is sporten eigenlijk zo goed voor je? Lees dit in de blog van dinsdag 24 november. Stay tuned...
Reactie schrijven